تهدید نکنید. مواظب باشید نوجوان خود را هنگام دعوا نترسانید. به عنوان مثال در طول یک دعوا نگویید که “اگر مبارزه را تمام نکنید، دیگر حق بیرون رفتن ندارید.” این رفتار نه تنها به بحث و جدال خاتمه نمی بخشد، بلکه باعث عصبی شدن و جدال نوجوان می شود. برای پایان دادن به نبرد، به نوجوان خود بگویید “اگر این رفتار را تمام نکردی، باید منتظر عواقب آن باشی” و بعد از گفتن این حرف اتاق را ترک کنید.
 
وقتی نوجوان عصبی و پرخاشگر است والدین چه می کنند؟
 
معمولاً بیشتر والدین برای حفظ قدرت خود در این شرایط سر نوجوان فریاد می زنند. تمایل به انجام این کار برای والدین کاملاً طبیعی است.
زیرا معمولاً والدین از دست دادن قدرت از جانب فرزندان خود را تحمل نمی کنند. اما این به معنای دعوت نوجوان خود به نبردی بزرگتر است و این نبردی طولانی است بین شما و فرزندتان.
برای رویکرد بهتر، توصیه می شود قبل از شروع دعوا، یک جلسه خانوادگی ترتیب دهید و با آرامش صحبت کنید. وقتی نوجوان خود را به صحبت دعوت می کنید، در واقع به او احترام می گذارید و احساس اهمیت را به او نشان می دهید.
همچنین به نوجوان امکان می دهد مهارتهای اجتماعی، مهارتهای حل مسئله، مسئولیت پذیری و همکاری را بیاموزد.

 

وقتی مرتب با فرزندتان درد و دل می کنید و در گفتگوها گوشزد می کنید که در این زندگی، چقدر سختی و عذاب کشیده اید چقدر رنج دیده اید و چه فداکاریها که نکرده اید در واقع مرتب به فرزندتان القا می کنید که من قربانی این زندگی هستم و تو تنها چشم امید و ناجی من هستی. حالا او خودش را نجات دهنده شما تصور می کند و هیچ لحظه ای را برای نجات شما از دست نمی دهد، غافل از اینکه خودش تمام زندگیش را با نگرانی برای شما از دست می دهد و به جهان، نگاهی منفی پیدا می‌کند و جهانی که در آن قرار است از زندگی کردن لذت ببرد، نمی برد.
 
🔺🔺در قبال رسیدگی و عشقی که به فرزندانمان می دهیم آنها را مدیون و بدهکار و ناامن نکنیم، به آنها کمک کنیم زندگی های مستقل و ذهن های آرام داشته باشند.

 

پیام مشاور خانم آزادمنش