سلام خسته نباشید.. یادم می آید وقتی که ما بچه بودیم برف می آمد گاهی آنقدر برف می آمد که سرو ته کوچه ها برفهای روی زمین نشسته و برفهای پارو شده از منازل ؛ راه رفت و آمد آدمها را می بست ! آنوقتها آن قدیمهای نه خیلی دور ؛ خانه ها حیاط داشتند پر از برف ؛ و ما صبح که بیدار میشدیم ذوق مرگ بودیم از دیدن آن همه برف . آن وقتها چکمه های چرمی شیک و رنگارنگ نبود ؛ گالش بود و پوتین ؛ همگی سیاه رنگ که باید با چهار تا جوراب کلفت پشمی میپوشیدی !! اما آن برفها و آن گالشها و پوتینها ؛ به ما یک دنیا کیف و لذت می دادند . آن روزها که ما بچه بودیم ؛ این اینترنت لعنتی نبود ؛ این اینترنت از خدا بی خبر !! آنوقتها ؛ آن قدیمهای نه خیلی دور ؛ از خواب که بیدار میشدیم میدویدیم جلوی پنجره و بخارش را با کف دست داغ خواب آلود پاک میکردیم و از سوراخ بخار شیشه با ذوق به برفهایی که قرار بود رویش بدویم و بازی کنیم و آدم برفی بسازیم نگاه میکردیم .. آن روزها که ما بچه بودیم برف بود ؛ ؛ گالش بود ؛ چکمه نبود؛ بخاری بود و شوفاژ نبود..برف بود ؛ آلودگی نبود .....برف بود شادی بود بچگی بود سرسره بازی بود یخ زدن پنجه های دست و پا بود ! سوپ و آش و اشکنه و دمپختک و ترشی بود؛ پاستا و پیتزا نبود؛ بوی پرتفال روی بخاری بود شاید خواب داغ زیر کرسی هم بود...امـــــــا اینترنت نبود!! این روزها برف نمی بارد ! دود می بارد ؛ بچه های بیچاره با ذوق بلند میشوند و از پشت پنجره های بلندو شیک بی بخار به آلودگی و سیاهی هوا نگاه میکنند وبه سرعت به سراغ کامپیوتر میروند و با همان ذوق کور شده نصفه و نیمه در دلشان ؛ دنبال مشق و درسهای ارسالی معلمان مهربانشان میگردند!!!!! شاید برای همین بودها و نبودهاست که دخترکم به من میگوید : خوش به حالت مادرجان؛ بچگی شما خیلی قشنگ تر از بچگی من است .... خدایی !! برف و برف بازی که ندارند ؛ بگذاریم در این هوای آلوده ؛ ازتعطیلی ناگهانی ذوق کنند و جیغ بزنند و با خوشی بگویند: آخ جوووووون تعطیلی ؛ خدا را شکرهیچ معلمی مشق نگذاشته ............. و فقط بازی کنند....... شادی کنند ...... و بیشتر از همه بچگی کنند... این متن را به حساب ناسپاسی و یا قدر ناشناسی ما والدین نگذارید ؛ فقط با روح بچگی بخوانید... با تشکر از تلاش و ایثار معلمین عزیز و گرامی که خود روزی کودکی شاد در میان برفها بودند مینا یزدان پرست